toekomst

Wat wil je worden?
Dat is zo'n typische vraag die ik niet kan beantwoorden. Wat ik wil worden? Weet ik zelf ook niet. Ik heb letterlijk geen idee. Wat ik wel weet ik dat ik niks met metaal of elektro wil doen, dat gefriemel. Daar word ik ongeduldig van en ga vloeken dus dan wordt ik zo ontslagen. Plus dat precisie werk is ook niks voor mij. Als ik een opdracht voor school moet  maken dan flats ik het in elkaar en vind ik het wel goed. Dus nee niks voor mij.
En wat dacht je van ouderen helpen?
Ik heb niks tegen ouderen maar nee zie je mij serieus ouderen hun kont afvegen of helpen met douchen, hun eten koken. Even dat je het weet, ik kan niet koken. En op de een of andere manier haat ik het ook.
Maar met kinderen werken is toch het zelfde?
Nou nee, ja als je een kleuter klas hebt misschien. Maar niet zo veel. Je kan met kleutertjes spelen enz. maar dat is ook niet echt iets voor mij.
Iets met dieren dan?
Als je dierenarts wil worden moet je minimaal VWO hebben en ik heb Vmbo dus dat wordt hem niet en ik heb ook geen zin om Latijns te leren, echt serieus wat heb je er aan? En ik vind het ook niet leuk waarschijnlijk. Ik vind alle dieren met vleugels creep, dus no thanks
Maar wat wil je dan?
Wat ik wil, weet m'n hoofd zelf ook nog niet. Ik heb een best wel moeilijk iets wat in m'n karakter zit
Ik wil zeg maar iets en als ik het dan heb ben ik het al snel beu. Dus met andere woorden, ik ben alles snel moe. En dat zorgt voor best veel problemen. Eerst dacht ik, misschien is actrice wel leuk, maar je kan het nu wel raden. Ik vind het nu niet meer zo leuk. Wat met NU op dit moment leuk lijkt is iets met fotografie of iets met schrijven, waar ik m'n fantasie in kwijt kan. Bijvoorbeeld m'n blog nu, Ik weet bijna niemand leest m'n blog maar dat maakt me niks uit. Ik doe dit zodat ik m'n fantasie er in kwijt kan, m'n verhalen die in m'n hoofd dwalen, die momenten in m'n leven die ik later als ik ouder ben kan terug lezen en terug denken aan deze tijd.